ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ (08/09 Μαΐου - 06/07 Ἰουνίου 2024)

 Λεξικόν Δημητράκου

Θαργήλια-ων (ἐνν. Ἰερά) κ. ἐν Ἔπιγρ, ταργ- ἐορ-
τὴ τοῦ ᾿Απόλλωνος καὶ τῆς ᾿Αρτέμιδος τελουμένη
κατὰ τὸν μῆνα Θαργηλιῶνα βλλ, : ᾿ἱππῶν.37,
᾿Αρχίλ.113, Νόμ.π,Δημ.517 καὶ Θαργηλίων τῇ πομ-
πῇ καὶ τῷ ἀγῶνι  μὴ ἐξεῖναι" πρβλ. θάργηλας.

θαργηλιών-ῶνος ὁ ἐνδέκατος μὴν τοῦ ᾿Αττικοῦ
ἕτους : ᾿Αντιφ.6,42᾽ [ Ἐπιγρ. κ, ἐν ᾿Αμοργῷ᾽
ἐ κ, ἐν ᾿Ανδρῳ᾽ πρβλ, θαργήλισ, θάργηλος.

θάργηλος (ἄρτος) (ὁ) μτγν. θάργηλος βλ.λ21
Κράτ. Γραμμ. π.᾿ΑΒήν.3Ι,4Α ὥσπερ καὶ τὸν θάργη-
λον, ὄν τινες καλοῦσ, θαλύσιον.
----------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

Ρηξίβιος ο Οπούντιος

Ρηξίβιος ο Οπούντιος

Ο Ρηξίβιος ο Οπούντιος (6ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης από την πόλη Οπούς της Λοκρίδας.
Στέφθηκε νικητής στο άθλημα του παγκρατίου στους 61ους (536 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Ο ιστορικός του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανίας ανέφερε πως το άγαλμα του από ξύλο συκιάς ήταν από τα πρώτα μνημεία ολυμπιονικών στην Ολυμπία μαζί με αυτό του πυγμάχου Πραξιδάμα 

Σύμφωνα με τον Παυσανία. 

[6.18.7] πρῶτι δὲ ἀθλητῶν ἀνετέθησαν ἐς Ὀλυμπίαν εἰκόνες Πραξιδάμαντός τε Αἰγινήτου νικήσαντος πυγμῇ τὴν ἐνάτην Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ταῖς πεντήκοντα καὶ Ὀπουντίου Ῥηξιβίου παγκρατιαστὰς καταγωνισαμένου μιᾷ πρὸς ταῖς ἑξήκοντα Ὀλυμπιάδι: αὗται κεῖνται μὲν αἱ εἰκόνες οὐ πρόσω τῆς Οἰνομάου κίονος, ξύλου δέ εἰσιν εἰργασμέναι, Ῥηξιβίου μὲν συκῆς, ἡ δὲ τοῦ Αἰγινήτου κυπαρίσσου καὶ ἧσσον τῆς ἑτέρας πεπονηκυῖά ἐστιν.

[6.18.7.]Οι πρώτοι ανδριάντες αθλητών που αφιερώθηκαν στην Ολυμπία, ήταν του Αιγινήτη Πραξιδάμαντα, που νίκησε στην πυγμαχία στην πεντηκοστή ένατη ολυμπιάδα, και του Οπουντίου Ρηξιβίου, πρωταθλητή του παγκρατίου στην εξηκοστή πρώτη ολυμπιάδα. Αυτοί οι ανδριάντες δεν βρίσκονται μακριά από τον κίονα του Οινόμαου. Είναι ξύλινοι, του Ρηξιβίου από ξύλο συκιάς και του Αιγινήτη από κυπαρίσσι, και λιγότερο φθαρμένος από τον άλλον.

ΜΟΥΝYΧΙΩΝ (09/10 Ἀπριλίου - 07/08 Μαΐου 2024)

 Λεξικόν Δημητράκου

 μουνυχιών- ῶνος [ὁI ὁ δέκατος ἀττικὸς μήν,
καθ᾽ ὃν ἐτελεῖτο ἐορτὴ τῆς ἐν Μοθνυχίᾳ ᾿Αρτέμι-
δος κατὰ τὸ τελευταῖον δεκαπενθήμεον τοῦ
"Απριλίου (Ἴουλ, ἡμερολόγ) : Αριστφ.  Ορν.1047
ἐς τὸν μουνυχιῶνα μῆνα, ΑἸσχίν.2, 91] ἀλλά  μου-
νυχιῶνος ἐξωρμήσαμεν.
----------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

 

Πλάτων - Τιμαίος 47α

Πλάτων - Τιμαίος 47α

(a)........................... ὄψις δὴ κατὰ τὸν ἐμὸν
λόγον αἰτία τῆς μεγίστης ὠφελίας γέγονεν ἡμῖν, ὅτι τῶν νῦν λόγων περὶ τοῦ παντὸς λεγομένων οὐδεὶς ἄν ποτε ἐρρήθη μήτε ἄστρα μήτε ἥλιον μήτε οὐρανὸν ἰδόντων. νῦν δ’ ἡμέρα τε καὶ νὺξ ὀφθεῖσαι μῆνές τε καὶ ἐνιαυτῶν περίοδοι καὶ ἰσημερίαι (5) καὶ τροπαὶ μεμηχάνηνται μὲν ἀριθμόν, χρόνου δὲ ἔννοιαν περί τε τῆς τοῦ παντὸς φύσεως ζήτησιν ἔδοσαν• ἐξ ὧν (b) ἐπορισάμεθα φιλοσοφίας γένος, οὗ μεῖζον ἀγαθὸν οὔτ’ ἦλθεν οὔτε ἥξει ποτὲ τῷ θνητῷ γένει δωρηθὲν ἐκ θεῶν. λέγω δὴ
τοῦτο ὀμμάτων μέγιστον ἀγαθόν• ........

Η όραση κατά τη γνώμη μου είναι η αιτία της μεγαλύτερης ωφέλειας μας,
διότι, από όσα ελέχθησαν τώρα περί του σύμπαντος, δεν θα τα λέγαμε ποτέ αν εμείς δεν βλέπαμε, τον Ήλιο, τον ουρανό, τώρα όμως η νύχτα και η μέρα που βλέπουμε , οι μήνες , τα έτη, οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια μας έκαναν να σοφιστούμε τον αριθμό και μας έδωσαν την έννοια του χρόνου και τη δυνατότητα εξερευνήσεως της φύσεως του σύμπαντος.
Από αυτά αποκτήσαμε την φιλοσοφία που είναι και το μεγαλύτερο αγαθό, δώρο των θεών που ουτε ήλε ούτε θα ερχόταν ποτέ στον ανθρωπάκο γένος . Το μεγαλύτερο λοιπόν αγαθό που μας προσφέρουν οι οφθαλμοί είναι αυτό.

ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ (11/12 Μαρτίου - 08/09 Ἀπριλίου 2024)

 

 Λεξικόν Δημητράκου

ἐλαφηβόλια [τὰ (ἐνν. ἱερά) ἑορτὴ πρὸς τιμὴν

τῆς ᾿Αρτέμιδος ὡς: θεᾶς τῆς θήρας : Πλούτ.244}),

ἐλαφηβολια (ἡΙ κ᾿ μσν., ἐπ. ἐλαφηδολίη, τὸ

βάλλειν, τὸ θηρεύειν ἐλάφους, κυνήγιον ἐλάφων :

Σοφ.Αἴ174 ἢ ῥὰ κλυτῶν ἐνάρων φευσθεῖσα δώ-

ροις εἴτ᾽ ἐλαφαδολίαις, Καλλ. Αρτ,262.

ἐλαφηβολιών- νος (6) ἰ ἐνν. μήν! ὁ ἕνατος μὴν

τοῦ ἀττικοῦ ἔτους, καθ᾽ ὃν ἐτελοῦντο τὰ ἐλαφη-

βόλια, ἀρχόμενος ἀπὸ τῆς ἰδης περίπου τοῦ Μαρ-

τίου : Θουκ.4,}|8, αὐτ.5,19.

ἐλαφηβόλος-ον κ. μσν., δωρ. ἐλαφᾶβόλος ἰδίως

ἐπὶ τῆς ᾿Αρτέμιδος, ὁ βάλλων, ὁ τοξεύων ἐλάφους,

κυνηγός" Σουΐδ.  ἐλαφηβόλας, ὁ κυνηγὸς κατα-

χρηστικῶς » Ἰλ.  Σ 319 πυκνὰ μάλα στενάχων ὥς

τε λὶς ἠυγένειος, ᾧ ῥά θ᾽ ὑπὸ σκύμνους ἐλαφη-

βόλος ἁρπάσῃ ἀνήρ, Ὕμν. εἰς 'Αρτ.2, Σοφ.Τρ.

214 βοᾶτε τὰν ὀμόσπορον Ἄρτεμιν ᾿Ορτυγίαν,

ἐλαφαβόλον ἀμφίπυρον,  Νόνν.Δ 5,463.

--------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ - Ἱστορίαι [6.16.2-3] (διάφορα αποσπάσματα από την αρχαία ελληνική γραμματεία)

[6.16.2] οἱ γὰρ Ἕλληνες καὶ ὑπὲρ δύναμιν μείζω ἡμῶν τὴν πόλιν ἐνόμισαν τῷ ἐμῷ διαπρεπεῖ τῆς Ὀλυμπίαζε θεωρίας, πρότερον ἐλπίζοντες αὐτὴν καταπεπολεμῆσθαι, διότι ἅρματα μὲν ἑπτὰ καθῆκα, ὅσα οὐδείς πω ἰδιώτης πρότερον, ἐνίκησα δὲ καὶ δεύτερος καὶ τέταρτος ἐγενόμην καὶ τἆλλα ἀξίως τῆς νίκης παρεσκευασάμην. νόμῳ μὲν γὰρ τιμὴ τὰ τοιαῦτα, ἐκ δὲ τοῦ δρωμένου καὶ δύναμις ἅμα ὑπονοεῖται. [6.16.3]
 

Άπόδοσις 
[6.16.2] (Αλκιβιάδης )Μετά την μεγαλοπρεπέστατη εμφάνισή μου στους Ολυμπιακούς αγώνες, οι Έλληνες αποδίδουν τώρα στην πολιτεία μας μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι πραγματικά έχει, ενώ πριν, την θεωρούσαν εξαντλημένη από τον πόλεμο. Παρουσίασα επτά άρματα —όσα ποτέ ιδιώτης δεν είχε έως τώρα εμφανίσει— και νίκησα πρώτη και δεύτερη και τέταρτη νίκη και όλη μου η εμφάνιση ήταν αντάξια της νίκης. Αν αυτά προσδίδουν, κατά την παράδοση, μόνο τιμή, η πραγματική όμως αυτή επιτυχία δημιουργεί και την εντύπωση της δύναμης. [6.16.3]

Φωτογραφία commons : Ερυθρόμορφος κρατήρας από τη Μεγάλη Ελλάδα, 430–420 π.Χ.

ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ (10/11 Φεβρουαρίου - 10/11 Μαρτίου 2024)

  Greek (Liddell-Scott)

Ἀνθεστήρια: -ων, τά, ἡ ἑορτὴ τῶν ἀνθέων, ὅ ἐ. ἡ μεγάλη τριήμερος ἑορτὴ τοῦ Διονύσου ἐν Ἀθήναις, ἀγομένη μηνὶ Ἀνθεστηριῶνι (11, 12, 13,) «Ἀνθεστήρια μὲν καλεῖσθαι τὴν ὅλην ἑορτὴν Διονυσίῳ ἀγομένην, κατὰ μέρος δὲ Πιθοίγια, Χόας, Χύτρους» Ἁρποκρ. ἐν λέξει χόες• ἴδε Βουττμ. Excursus I• εἰς Δημ. Μειδ., καὶ πρβλ. Διονύσια.

Ἀνθεστηριών: -ῶνος, ὁ, ὁ ὄγδοος μὴν τοῦ Ἀττικοῦ ἔτους, ἀντιστοιχῶν πρὸς τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ Φεβρουαρίου καὶ τὸ πρῶτον τοῦ Μαρτίου· κατὰ τὸν μῆνα τοῦτον (11, 12, 13) ἤγοντο τὰ Ἀνθεστήρια Συλλ. Ἐπιγρ. 71Β. 39 Ἁρποκρ. ἐν λέξει, καὶ ἄλλ.

-----------

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.