ΠΟΣΕΙΔΕΩΝ

Greek (Liddell-Scott)

Ποσειδεών: -ῶνος, ὁ, ἕκτος μὴν τοῦ Ἀθηναϊκοῦ ἔτους ἀντιστοιχῶν πρὸς τὸν ἡμέτερον Δεκέμβρ. καὶ Ἰανουάριον, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 9, 6., 6. 17, 3, κλπ.· ὡσαύτως ἐν καθολικῇ χρήσει παρὰ τοῖς Ἴωσι, Συλλ. Ἐπιγρ. 2309, 2338. 43, 3028, 3664· λέγεται δὲ Ποσειδηιὼν ὑπὸ τοῦ Ἀνακρ. 6.

Λεξικόν Δημητράκου

Ποσειδεών  ὄ.τ. τοῦ ποσιδηϊόν βλ.λ

Ποσϊδήϊος-η-ον iων. ἀντὶ ἀττ, ποσιδεῖος κ. πο-

σίδειος τό οὐδ. κ. ποσείδιον, ὁ ἀναφερόμενος εἰς

τὸν Ποσειδώνα, ὁ τοῦ Ποσειδῶνος, ὄθ. ποσιδήιον

ἄλσος ἄλσος ἀφιερωμένον εἷς τὸν Ποσειδῶνα :

Ἰλ.Β 506 οἵ θ᾽ Ὑποθήβας εἶχον, ἐῦκτίμενον πτολί-

εθρον, ᾿Ογχηστόν͵ θ᾽ ἱερόν, Ποσιδήϊον ἀγλαὸν

ἄλσος, Ὕμν,᾿Απόλλ.230,- Σοφ.ἀπ.506 ό, Στράβ.Β,3͵20᾽

2) τὸ ἀρσ. ὡς οὖσ. δωρ. ποσίδάϊας, ἀττ. κοιν.

ποσϊδεῖος κτ. παράλ. τοῦ μήν ὄνομα μηνός τινος

τῆς ᾿Επιδαύρου : ᾿Επιγρ." 3) τὸ οὐδ. ποσἴδήϊον

κ, οὖν; ποσείδιον ὡς οὖσ. τὸ ἱερὸν τοῦ Ποσειδῶ-

νος :᾿Οδ.Ζ 266 ἔνθα δὲ τε σφ᾽ ἀγορὴ καλὸν πο-

σιδήιον ἀμφίς, Ἔπιγρ,, Παυα,2,34,9.  4) τὸ οὔδ.

κτ, πληθ. ὡς οὖσ. τά ποσΐδεῖα κ. ποσιδέα ἑορταὶ

ηρὸς τιμὴν τοῦ Ποσειδῶνος : Ἔπιγρ.

ποσϊδηϊών-ὥνος κ΄ μτγν. ποσϊδεών κ. ποσει-

δεών, αἰολ. ποσἴδάων, ὁ ἕκτος μὴν τοῦ ᾿Αττι-

κοῦ καί τινων’ ἱονικῶν ἡμερολογίων : ᾿Ανακρ.6,

Ἔπιγρ., 'Αριστλ.ΖΙ! 5434α,}}, αὐτ.570α,32,

------------

Των Περί τα Ζώια Ιστοριών- Αριστοτέλης -Βιβλίον 5  - κεφ.9

ὁ μὲν πρῶτος τόκος περὶ τὸν Ποσειδεῶνα πρὸ τροπῶν, ὁ δ’ ὕστερος τοῦ ἔαρος.
Διαφέρει δ’ ὁ θύννος ὁ ἄρρην τοῦ θήλεος, ὅτι ἡ μὲν ἔχει ὁ  δ’ οὐκ ἔχει ὑπὸ τῇ γαστρὶ πτερύγιον, ὃ καλοῦσιν ἀφαρέα.

Η πρώτη περίοδος ωοτοκίας ξεκινά  τον μήνα του Ποσειδώνα, μετά το ηλιοστάσιο. και την τελευταία  την άνοιξη. Ο αρσενικός τόνος διαφέρει από τον θηλυκό, επειδή έχει κάτω από την κοιλιά του ένα πτερύγιο ενώ το αρσενικό δεν έχει και ονομάζεται "ἀφαρέα"..

 ----------

Χειμερινή τροπή και αλκυονίδες μέρες  

ARISTOTELES et CORPUS ARISTOTELICUM, Historia animalium. {0086.014}

{543a} 4 {543a} 4 Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων γένος, ὥσπερ εἴρηται, τὸ πλεῖστον περὶ τὸ ἔαρ ποιεῖται καὶ ἀρχομένου τοῦ θέρους τὴν ὀχείαν καὶ τοὺς τόκους, πλὴν ἁλκυόνος. Ἡ δ´ ἁλκυὼν τίκτει περὶ τροπὰς τὰς χειμερινάς. Διὸ καὶ καλοῦνται, ὅταν εὐδιειναὶ γένωνται αἱ τροπαί, ἀλκυονίδες ἡμέραι ἑπτὰ μὲν πρὸ τροπῶν, ἑπτὰ δὲ μετὰ τροπάς, καθάπερ καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν ὡς ὁπόταν χειμέριον κατὰ μῆνα πινύσκῃ Ζεὺς ἤματα τεσσαρακαίδεκα, λαθάνεμόν τέ μιν ὥραν καλέουσιν ἐπιχθόνιοι, ἱερὰν παιδοτρόφον ποικίλας ἁλκυόνος.

Ἀπόδοσις δική μου :

Όπως ειπώθηκε, συνήθως τα πουλιά ζευγαρώνουν και τίκτουν την άνοιξη ή  στις αρχές του θέρους. Ωστόσο υπάρχει  μια εξαίρεση με την Αλκυόνη που γεννά την περίοδο της χειμερινής τροπής (χειμερινό ηλιοστάσιο) όταν συνοδεύεται με ωραίο καιρό  επτά μέρες πριν και επτά μέρες μετά,  οι μέρες αυτές ονομάζονται αλκυονίδες μέρες και όπως λέει ο Σιμωνίδης :  Όταν  σε έναν χειμερινό μήνα, ο Δίας μας προσφέρει  14 μέρες  χωρίς δυνατούς ανέμους, οι θνητοί ονομάζουν την περίοδο, ιερά τροφός των απογόνων της  πολύχρωμης Αλκυόνας .      

------------------    
ΟΒΙΔΙΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ -11, 740   -Πηγή : monumenta.ch

11, 740  -------- tollere sit visus, populus dubitabat ; at ille

senserat et tandem, superis miserantibus, ambo

alite mutantur. Fatis obnoxius isdem

tunc quoque mansit amor, nec coniugiale solutum

foedus in alitibus ; coeunt fiuntque parentes,

perque dies placidos hiberno tempore septem

incubat Alcyone pendentibus aequore nidis.

Tunc iacet unda maris ; uentos custodit et arcet

Aeolus egressu praestatque nepotibus aequor.

Ἀπόδοσις δική μου :

11, 740  ----------------οι άνθρωποι δίσταζαν να το πουν

Στην πραγματικότητα το αισθάνθηκε, τελικά οι θεοί τους λυπηθήκαν

και πια μεταμορφωμένοι σε πουλιά,  με κοινή μοίρα

παραμένουν δεμένοι από ερώτα, και το γεγονός που είναι πτηνά

 δεν ματαίωσε  τη συζυγική τους σχέση, ζευγαρώνουν

αναπαράγονται, και το χειμώνα, για επτά μέρες με ωραίο καιρό

η Αλκυόνη  ωοτοκεί  μέσα στη φωλιά της πάνω στα κύματα

 τη στιγμή που η θάλασσα είναι ήρεμη ο Αίολος εμποδίζει τους ανέμους

να βγουν προσφέροντας στα εγγόνια του μια ήρεμη θάλασσα   

  

------------------- 

Διόδωρος Σικελιώτης  - Ιστορική Βιβλιοθήκη - Βίβλος Γ΄

[3,48] ....θαυμασιώτατον μέν ἐστι τὸ περὶ τὴν ἄρκτον ἱστορούμενον καὶ πλείστην ἀπορίαν παρεχόμενον τοῖς πλοϊζομένοις· ἀπὸ γὰρ μηνὸς ὃν καλοῦσιν Ἀθηναῖοι μαιμακτηριῶνα τῶν ἑπτὰ τῶν κατὰ τὴν ἄρκτον ἀστέρων οὐδένα φασὶν ὁρᾶσθαι μέχρι τῆς πρώτης φυλακῆς, τῷ δὲ ποσειδεῶνι μέχρι δευτέρας, καὶ κατὰ τοὺς ἑξῆς ἐκ τοῦ κατ´ ὀλίγον {πλοϊζομένοις} ἀθεωρήτους ὑπάρχειν. τῶν δ´ ἄλλων τοὺς ὀνομαζομένους πλάνητας τοὺς μὲν μείζονας τῶν παρ´ ἡμῖν, ἑτέρους δὲ μηδὲ τὰς ὁμοίας ἀνατολὰς καὶ δύσεις ποιεῖσθαι· τὸν δ´ ἥλιον οὐχ ὥσπερ παρ´ ἡμῖν βραχὺ πρὸ τῆς ἰδίας ἀνατολῆς προαποστέλλειν τὸ φῶς, ἀλλ´ ἔτι νυκτὸς οὔσης σκοταίου παραδόξως ἄφνω φανέντα ἐκλάμπειν.

Το πιο θαυμαστό είναι εκείνο που λέγεται για τις άρκτους, που μάλιστα προκαλεί μεγάλη αμηχανία στους θαλασσοπόρους- διότι από τον μήνα τον οποίο οι Αθηναίοι ονομάζουν Μαιμακτηριώνα, δεν φαίνεται, λένε, κανένα από τα επτά αστέρια της άρκτου, μέχρι την πρώτη σκοπιά, ενώ κατά τον Π ο σ ε ι δ ώ ν α δεν φαίνονται μέχρι τη δεύτερη9 0 και ούτω καθεξής στους μήνες που ακολουθούν χάνονται σταδιακά από το οπτικό πεδίο των θαλασσοπόρων. Όσο για τα υπόλοιπα ουράνια σώματα, άλλοι από τους ονομαζόμενους πλανήτες είναι μεγαλύτεροι απ' ό,τι σ' εμάς, ενώ άλλοι δεν έχουν τις ίδιες ανατολές και δύσεις' όσο για τον ήλιο, δεν εκπέμπει το φως, όπως σ' εμάς, λίγο πριν ανατείλει ο ίδιος, αλλά ενώ είναι ακόμη νύχτα σκοτεινή, εμφανίζεται ξάφνου αναπάντεχα να λάμπει.

 -----------

Μία από τις κυριότερες εορτές ήταν τα Ποσείδεια 

Σημαντική επιγραφή από τη Δήλο για τα έξοδα που προορίζονταν για την εορτή - Κάποια  σύμβολα δεν απεικονίζονται σωστά -Η επιγραφή αναφέρεται σε έξοδα αγαθών  (διάφορα κρέατα, αντικείμενα και βραβεία στους διαγωνισμούς ) Πηγή: Epigraphy.packhum.org

RegionsAegean Islands, incl. Crete (IG XI-[XIII])Delos (IG XI and ID)

1              λόγος τῶν ἐς τὰ Ποσίδεια· βοῦ[ς — — — — — — — — — — — —]

                𐅂𐅄ΔΔΔ· κριοὶ ΙΙ Ποσ<ε>ιδῶνι Ἀσ[φ]α[λ]είωι [καὶ Ὀρθωσίωι — — —]·

                κάπρος 𐅂Δ𐅃𐅂𐅂𐅂· δελφάκια ΙΙΙ, 𐅂Δ[Δ]𐅂𐅂𐅂𐅂· τροφὴ τούτοις 𐅂[Δ]𐅂𐅂𐅂· [γλυ]-

                κέως με. ΙΙΙ, τιμὴ 𐅂ΔΔΔΔ· οἴνο[υ Κ]ν[ί]δ[ι]α Δ, τιμὴ 𐅂𐅄Δ· ἄλφιτα

5              𐅂Δ𐅃· ξύλων ΤΔ, τιμὴ Δ𐅃· ὄξος 𐅂𐅂𐅂𐅂· ἀρτύματα — —·

                ἔλ<α>ιον 𐅂𐅃𐅂𐅂𐅂· σταφὶς 𐅂ΔΔ· κεραμίων 𐅂𐅂𐅂· ἄνθρακες 𐅂Δ𐅂𐅂· ἄννη-

                σον 𐅂· ἐργάταις 𐅂Δ𐅃𐅂· μαγείρω[ι] 𐅂𐅃· <ἐπι>σπλαγχνίδιοι 𐅃· ἐρέ-

                βινθοι 𐅂Δ𐅃𐅂· κάρυα 𐅂ΔΔΔ𐅃𐅂· ἰσχάδες 𐅂𐅃𐅂· κληματίδες, ῥυ-

                μοὶ 𐅂𐅂· τοῖς μὴ πορευομένοις εἰς ἀπόμοιραν 𐅄Δ𐅂· οἴνο[υ]

10           Κῶια ΔΔΔ𐅃· τιμὴ 𐅂Η· νικητήριον ἁμίλλης ΔΔ· καὶ δευτε-

                ρεῖον Δ. ἔχομεν δὲ τὸ ἀποτεταγμένον 𐅂𐅅Η· τῶν ἡμιωβελί-

                {λι}ων {²⁶ἡμιωβελίων}²⁶ 𐅄· βύρσης Δ· δερμάτων — 𐅂𐅂̣· κεράμου 𐅃𐅂. λόγος τῶν

                εἰς Εἰλειθύαια· ἀπὸ τῶν ΔΔΔΔ· πρόβατον Δ𐅂𐅂𐅂𐅂· πυροὶ 𐅂Δ·

                τυρὸς 𐅂𐅂· ἐρέβινθοι, κύαμοι 𐅂𐅂𐅂𐅂· σήσαμα 𐅂𐅂· μέλι 𐅂𐅂· στεφανώ-

15           ματα ΙΙΙΙ· ἀρτοκόπωι 𐅂𐅂· λάχανα 𐅂𐅂𐅂· τάριχος 𐅂𐅂𐅂· ὄψον 𐅃𐅂·

                κάρυα 𐅂𐅂· οἶνος 𐅃𐅂𐅂𐅂. Νίκου χῶρον δὲ ἀνεμισθώσαμεν οὐ

                καθιστάντος τοὺς ἐγγύους Ἀχαιοῦ τοῦ Ζηλομένου· κα[ὶ]

------------

Μία άλλη σημαντική εορτή ήταν τα Αλώα.

Σύμφωνα με το TSJ
Ἁλῶα or Ἁλῷα, ων, τά, (ἅλως) festival of Demeter as inventress of agriculture, harvest home, IG2.834bii8, D.59.116, Philoch.161, Luc. DMeretr.7.4.

Γλυκέρα και Θαΐς - LUCIANUS, Dialogi meretricii. {0062.069}

ΓΛΥΚ.

Τὸν στρατιώτην͵ Θαΐ͵ τὸν Ἀκαρνᾶνα͵ ὃς πάλαι μὲν Ἀβρότονον εἶχε͵ μετὰ ταῦτα δὲ ἠράσθη ἐμοῦ͵ τὸν εὐπάρυφον λέγω͵ τὸν ἐν τῇ χλαμύδι͵ οἶσθα αὐτόν͵ ἢ ἐπιλέλησαι τὸν ἄνθρωπον;

ΘΑΪΣ

Οὔκ͵ ἀλλὰ οἶδα͵ ὦ Γλυκέριον͵ καὶ συνέπιε μεθ΄ ἡμῶν πέρυσιν ἐν τοῖς Ἁλώοις. τί δὲ τοῦτο; ἐῴκεις γάρ τι περὶ αὐτοῦ διηγεῖσθαι.

ΓΛΥΚ.

Γοργόνα αὐτὸν ἡ παμπόνηρος͵ φίλη δοκοῦσα εἶναι͵ ἀπέσπασεν ἀπ΄ ἐμοῦ ὑπαγαγοῦσα.

-----------------

ΓΛΥΚ.

Τον θυμάσαι, Θαΐτσα, εκείνον το στρατιώτη τον Ακαρνάνα, πού ήταν παλιότερα με την Αβροτονούλα κι ύστερα τα έφτιασε μαζί μου; Αυτόν ντε, το λεβεντονιό με τη χλαμύδα, ή μπας και τον ξέχασες;

ΘΑΪΣ

Πώς, Γλυκερούλα, τον θυμάμαι, που τά’ πιαμε πέρυσι μαζί στα Αλώα.[1] Τι τρέχει; Κάτι θέλεις να μου πεις για δαύτον.

ΓΛΥΚ.

Να, αυτή η παμπόνηρη η Γοργόνα -που μου έκανε και τη φιλενάδα. Χώθηκε ανάμεσά μας και μου τον πήρε.

------------  

Άλλη εορτή που τελούσαν ήταν τα  Γαλάξια

ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ ΚΑ‘  -  Χαρακτήρες  -  Θεόφραστος

........Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐθύομεν οἱ πρυτάνεις τὰ ἱερὰ τῇ Μητρὶ τῶν θεῶν, τὰ γαλάξια, καὶ τὰ ἱερὰ καλά, καὶ ὑμεῖς δέχεσθε τὰ ἀγαθά. καὶ ταῦτα ἀπαγγείλας ἀπιὼν διηγήσασθαι οἴκαδε τῇ ἑαυτοῦ γυναικί, ὡς καθ' ὑπερβολὴν εὐημέρει.

Ἀπόδοσις
-Άνδρες Αθηναίοι, εμείς οι πρυτάνεις τελέσαμε θυσία στα Γαλάξια για τη Μητέρα των θεών και η θυσία ήταν ευνοϊκή. Εσείς δεχτείτε τους καλούς οιωνούς». Κι αφού τα απαγγείλει αυτά, γυρίζει σπίτι και αφηγείται στη γυναίκα του ότι τα πήγε υπερβολικά καλά.

-----------

Γαλάξια· ἑορτὴ Ἀθήνησι μητρὶ θεῶν ἀγομένη ἐν ᾗ ἕψουσι γαλαξίαν. ἔστι δὲ πόλτος κρίθινος ἐν γάλακτι.Ησύχιος, Λεξικόν

--------------------

Σύμφωνα με επιγραφή του 4ου αι. Πηγή:Εpigraphy.packhum.org

Paphl. — Sinope (Sinop) — 4th or 3rd c. BC? — SIG(3)1017 — AJA 9.1905.322,63
1     ἀγαθῆι τύχηι· ἐπὶ τοῖσ[δε συνιστάναι τὸν ἱερέα]
    Ποσειδῶνος Ἑλικωνίου· ὁ συν[σταθεὶς ἱεράσεται]
    μεχρὶ βίου λαμβάνωμ π[․․․․19․․․․]
    μεμερισμένομ· παρέξει [δὲ ἐν τοῖς ἱεροῖς τοῖς]
5     δημοσίοις πάντα καὶ λήψ[εται τῶν ἱερείων τῶν]
    δημοσίαι θυομένων δε[․․․․19 ․․․․]
    πρότμησιγ γλῶσσαν τῶν δὲ [ἰδιωτικῶν λήψεται]
    πρότμησιν ἢ ὠμοπλάτην καὶ στε̣[φανηφορήσει]
    ἀπὸ δωδεκάτης τοῦ Ταυρεῶνος ἕω[ς εἰκοστῆς]
10     〚κ〛αὶ ἐν τῶι Ποσειδεῶνι μηνὶ ἀπὸ δω[δεκάτης]
    〚ἕως〛 τεσσερεσκαιδεκάτης· ὑπά[ρξει δὲ αὐτῶι]
    [λευ]<κ>όϊνος στέφανος ἐν ἅπασ[ι] τοῖς αγῶσιν
    [καθό]τι καὶ ταῖς τιμουχίαι[ς]· ἔσται δὲ κα[ὶ]
    〚στρατ〛<ε>ιᾶς ἀτελὴς σώ[μ]ατι τ{α}ῶι ἑαυτοῦ·
15     π̣ω<λ>ήσει δὲ καὶ τὰ συν[τε]<τ>αγμένα ἐκ τοῦ
    μ̣ερισμοῦ ἢ ὕποχος [ἔσται ․․․․10․․․․]
    [․․․8․․․]EΙΣΕ̣Ι[․․․․17․․․․]
    [․․6․․․]ΡΟΣΥΛ[․․․․17․․․․]
    — — (?) — —  

Ἀπόδοσις δική μου :

Τύχη αγαθή . Προϋποθέσεις για  διορισμό Ιερέα του Ελικωνίου

Ποσειδώνος: Ο διορισμένος Ιερέας θα ασκεί τα καθήκοντά του

έφορου ζωής λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα ,  όπως έχουν κατανεμηθεί ,

και θα τα  επιβλέψει όλα στις θυσίες, που γίνονται δημόσια,   θα παραλάβει

τα ζώα για τις θυσίες από το δημόσιο ταμείο  -η δορά , μέρος από τους

γοφούς,  η γλώσσα (θυσίες από ιδιώτες ), θα πάρει επίσης

μια μερίδα από τους γοφούς ή την ωμοπλάτη , και θα φορέσει στεφάνι

από την 12η  ως την 20η   του ταυρεώνος , και από την  12η  ως 14η  

του Ποσειδεώνος   μηνός  θα καταθέσει ανθισμένο στεφάνι στους

διαγωνισμούς  όπως και οι άλλοι δικαστές,  θα είναι απαλλαγμένος

από την στρατιωτική τελετή για τον εαυτό του και  θα εκτελέσει τις

διατάξεις της διανομής ή θα κατηγορηθεί  για ιεροσυλία .

  

 --------

ANACREON, Frag. {0237.002}

ψυχῆς ἡνιοχεύεις. (16) ἐγὼ δ’ οὔτ’ ἂν Ἀμαλθίης
βουλοίμην κέρας οὔτ’ ἔτεα
πεντήκοντά τε κἀκατὸν
Ταρτησσοῦ βασιλεῦσαι, (17) μεὶς μὲν δὴ Ποσιδηίων
ἕστηκεν  νεφέλη δ’ ὕδωρ
------ βαρὺ δ’ ἄγριοι
χειμῶνες κατάγουσι.  (18)

Ἀπόδοσις δική μου :
 

Ψυχής ο ηνίοχος.  Εγώ δεν θα επιθυμούσα

ούτε το κέρας της Αμάλθειας

ούτε να είμαι βασιλιάς της Ταρτησσού

για εκατόν πενήντα χρόνια. Και ο  μήνας του Ποσειδεώνος

έφτασε  με νερό που διογκώνεται στα σύννεφα

με άγριες διαθέσεις ο χειμώνας